Большой русско-белорусский словарь - свалить

совер.

1) в разн. знач. зваліць, мног. пазвальваць

(дерево — ещё) спусціць, мног. паспускаць

(в одно место, с повозки и т.п. — ещё) звярнуць

(вину на кого-либо — ещё) звярнуць

свалить дерево — зваліць (спусціць) дрэва

ветер свалил с ног — вецер зваліў з ног

свалить дрова в кучу — зваліць (пазвальваць, звярнуць) дровы ў кучу

свалить сено с повозки — зваліць (звярнуць) сена з воза

болезнь его свалила — хвароба яго зваліла

свалить вину на другого — зваліць (звярнуць) віну на другога

2) (уменьшиться, ослабеть) разг. спасці

жар к вечеру свалил — гарачыня пад вечар спала